Saturday, October 25, 2008

बुशची अमेरिका

जुनच्या पहिल्या आठवड्यात admission मिळाल्याचा कळल्यावर office मधे काम करण complete सोडुन दिला होता.Next target was visa. हजार documents आणि शेकडो सल्ले (लोका जगाच्या, भारताच्या, पुण्याच्या, कोथरुडच्या विविध भागातुन फोन,email आणि प्रत्यक्ष भेटुन सल्ले देत होती...एकानि तर मला ५ वीची , marksheet नक्की घेउन जा..लागते.. असा सांगितला..) घेऊन American consulate नावाच्या अप्रतीम जागी पोचलो.आत जाताना security check होता. त्यानी मला belt काढायला सांगितला.मला वाटला आता pant पण सोडायला लावातो की काय...(सांगितल असती तर तसच (म्हनजे pant न सोडता ) परत जायचा असा ठरवल होता.पण security officer नी ती वेळ येऊ दिली नाही.आत गेल्यावर एका लाकडी तुकड्यावर एक number लिहुन दिला.Interview साठीच्या waiting area चा वातावरण तर अवर्णनीय होता. With family आलेल्या लोकांची पोरबाळा रडत होती.कोणी प्रार्थना,जप करत होता. माझ्या शेजारी एक मुलगी बसली होति.ती लग्न करुन आता नवरा कडे चालली होती. मी हे तिला विचारला. कारण मला राहवल नाही. तिच्या हातात एक मोठा album होता.आणी त्यात लग्नाचे photo होते.Interview officer दाख़वायला आणले असणार.मला Interview office ची reaction पहायची होती... अजुन एक भयंकर मोठा folder होता...मी विचारला नाही पण नक़्क़ीच नवर्याच्या montesary पासुनच्या marksheet असणार्...ते नसत का...ठोकळे लावतो...गाणी म्हणतो...ते. या सगळ्या गोंधळात १० ते १२ खिडक्यांमधुन एकच वेळी random order मधे number announce करत होते.Sound Quality मुंबई लोकल announcement पेक्षा वाईट होती.माझा interview संपला तरी मला शेवट पर्यंत वाटात होता की माझी खिडकी चुकली.माझ्या आधी interview झालेली लोका बाहेर जाऊन काय वाटेल ते सांगत होती.ते ऐकुन आईनी जीव घाबरा केला होता.प्रत्यक्ष visa बघीतल्यावर सुध्धा तिची खात्री नव्ह्ती.(आता बहुतेक पटली आसेल...) शेवटी फारशी भानगड न होता american visa नावाचा तो एक कागद पदरात पडला. आणी मग आमच्या माता-पितरांनी आमच्या जाण्याची public announcement केली.visa च्या आधी FBI security होती. दोन्ही आज्यांना कोणालाही न सांगण्या बद्द्ल strict instruction होत्या. visa आल्यानंतर ह्या दोघींनी ही बातमी अवघ्या ३-४ तासात संपुर्ण पुण्या मुंबईत केली.This is called as ideal communication network. आणि मग ह्या नंतर जाई पर्यंत मला माझा लग्न ठरला आहे असा वाटात होता.लोक केळवणाला बोलवत होती. खरेदी चालली होती.लहानपणा पासुन मी माझ्यावर एवढा खर्च केला नसेल.मुलीचा नाव काय ? काय करते ? ह्याच्या सारखा university चा नाव काय ? कुठली city ?.मग लोकांचे अनुभव. ("माझ्या मित्राच्या जावयाच्या चुलत काकाचा मुलगा १० वर्षापुर्वी ह्या airlines नी गेला होता तेव्हा त्याची bag हरवली होती." मग ती airline drop. आणि इथे तिकिटाची बोंबाबोंब होती. माझा travel agent arebiya airways,kuwet airways वगैरेच्या गोष्टी करायला लागला होता.) मी एक handout छापुन घेनार होतो. ग़ेल्या गेल्या देऊन टाकायच. शेवटी एकदा सगळा संसार ( आईनी जेवणानंतर खायची सुपारी ठेवायला सुध्दा डबा दिला आहे...) bags मधे भरुन उडालो.७ तारखेला fort collins,colorado ला सुखरुप (प्रवासात फारसा काही न घडता) पोचलो. त्यानंतचे ६ दिवस एका american family मधे रहिलो.

No comments: